Co znaczy envoyer sur les roses

L'expression "envoyer sur les roses" est un bel exemple illustrant l'importance des prépositions. En effet, les étudiants qui analysent la langue en se basant sur le critère de mots-clés, n'y verront que les mots "envoyer"et "roses"qui effectivement ont des connotations plutôt positives. 

Cependant, envoyer sur les roses n'est pas synonyme d'envoyer des roses à quelqu'un. Loin de là. Quand nous envoyons quelqu'un sur les roses, nous nous débarrassons d'une personne gênante, voire, lourde de manière éduquée et élégante.

Imaginez la situation suivante: vous avez une tante trop curieuse qui adore poser des questions à la fois indiscrètes et gênantes comme par exemple: "est-ce que tu préfères tes parents à tes beaux-parents". Bien évidemment, en compagnie de votre femme ou de votre mari, vous n'avez pas du tout envie de dire quoi que ce soit. 

Cependant, comme pour des raisons familiales, vous ne pouvez pas lui dire de partir et de ne jamais revenir, vous lui annoncez que vous avez une réunion très urgente au travail et que vous devez sortir sans tarder. 

Ainsi, vous arrivez à votre objectif, vous perdez de vue à votre tante sans être offensif envers elle, en d'autres termes, vous l'envoyez sur les roses.

 (Photo: CC0 Public Domain: Pixabay - markus53)

 Wyrażenie "envoyer quelqu'un sur les roses" doskonale pokazuje, jak ważne w języku jest użycie przyimków. Istotnie, uczniowie, którzy mają tendencję do analizy języka pod kątem słów-kluczy, najprawdopodobniej dostrzegą jedynie dobrze kojarzące się słowa "wysłać" i "róże". Jednakże i tłumacząc dosłownie "wysłać komuś róże" to nie to samo, co "wysłać kogoś na róże". Po francusku wysyłając kogoś na róże, w elegancki i taktowny sposób pozbywamy się uciążliwej, a wręcz natrętnej osoby. 

Wyobraźcie sobie następującą sytuację: macie w rodzinie ciotkę, która uwielbia zadawać niedyskretne, a wręcz żenujące pytania, jak na przykład: "czy wolisz swoich rodziców czy teściów", na które w obecności żony czy męża wcale nie macie ochoty odpowiadać. 

Ponieważ jednak, z powodów rodzinnych, nie możecie po prostu powiedzieć jej, by odeszła i już nie wracała, informujecie ją, że macie w pracy niezwykle ważne zebranie i, że musicie natychmiast na nie wyjść. 

Tym sposobem osiągacie wasz cel, ciotkę tracicie z oczu nie zachowując się wobec niej wulgarnie.

Co znaczy ne pas y aller par quatre chemins

En ce qui concerne l'art de conversation nous pouvons distinguer deux types d'interlocuteurs. Ceux qui vont droit au but et ceux qui avant de présenter leur idée principale éprouvent le besoin d'aborder d'autres sujets. 

Cette fois nous porterons intérêt plutôt aux représentants du premier groupe et ceci pour une raison très simple: aller droit au but, déclarer directement ses intentions dans une conversation signifie en d'autres termes ne pas y aller par quatre chemins. 

Imaginez la situation suivante: vous avez sollicité un prêt auprès de la banque pour vous offrir une belle maison dans un quartier chic. Tout va à la merveille jusqu'au moment où vous perdez votre emploi et par conséquent vous n'avez plus de ressources financières. Heureusement, l'une de vos tantes est assez riche et en plus elle a toujours eu un faible pour vous.

Naturellement c'est la première personne qui pourrait vous donner un coup de main. Et comme vous n'avez pas beaucoup de temps pour payer vos dettes vous lui téléphonez et sans y aller par quatre chemins d'abord vous lui demandez de vous prêter de l'argent et ensuite vous lui expliquez votre situation. 

(Photo: © CC0 Public Domain: Pixabay - Unsplash)

W sztuce konwersacji możemy wyróżnić dwa typy rozmówców. Tych, którzy od razu przechodzą do sedna sprawy oraz tych, którzy zanim przejdą do głównej myśli odczuwają potrzebę omówienia kilku pobocznych wątków. 

Tym razem bliżej przyjrzymy się reprezentantom tej pierwszej grupy i to z bardzo prostego powodu: przedstawienie istoty sprawy w rozmowie to inaczej, przejście do sedna, bez owijania w bawełnę, czyli polskiego odpowiednika wyrażenia "ne pas y aller par quatre chemins".  

Wyobraźcie sobie następującą sytuację: w banku zaciągnęliście kredyt, aby sprawić sobie piękny dom w eleganckiej dzielnicy. Wszystko szło dobrze do momentu, w którym straciliście pracę, a wraz z nia środki do życia. Na szczęście jedna z waszych ciotek jest raczej dobrze sytuowana, a przy okazji od zawsze miała do was słabość.

Logicznie rzecz ujmując jest więc pierwszą osobą, która może Wam pomóc. A ponieważ macie bardzo mało czasu na spłacenie długów. Dzwonicie do niej i, bez owijania w bawełnę, najpierw prosicie ją o pożyczkę, a dopiero w drugiej kolejności wyjaśniacie całą sytuację.